Hoşeng Osê  vit à présent en Flandre. Il écrit en arabe et en kurde et est également journaliste.

De blinde meeuw

 

Noordzee…

Ik ben geen soldaat die een mes in de rug kreeg, noch een verradende koning op een schaaktafel.

Denk je niet dat ik de resten van een schipbreuk ben, die op je kust eindigt.

Ik ben de resten van een bloedbad.

Ik draag in mijn hart mijn kruis én mijn graf.

Ik verberg onder mijn tong het geheugen van mijn vaderland voor de oprukkende barbaren.

de verdriet is mijn beker, mij pijn is wijn.

Denk je niet dat ik een kapitein ben, wiens schip hem in de steek liet.

Ik ben een natie wiens vier windstreken hem niet langer herkennen.

Ik ben een treurend gedicht, dat een blinde profeet nog steeds schrijft, voor de kleine zwaluwen.

Zelfs jij, Noordzee?!

Zelfs jij keert mij ook de rug toe?!

Ik ben geen oprukkende Alexander, noch een ambitieuze Napoleon ..

Ik ben gewoon een echo ..

Een nederlaag ..

Gewoon een lijk dat sinds drie duizend jaar,

Nog steeds naar een graf zoekt.

 

………………………..

 

Een gemummificeerde tijger

 

 

Zijn ogen: twee gloeiende kolen, die vonken uit een diepe put.

Hij zegt: ik ben Jozef, verraders, en ik wil niet uit de put komen.

*****

Verjaagd door de duisternis, verdoemd door het daglicht, slaat hij met zijn nagels de rotsen van de tijd.

Noch de zee kan het vuur der hartstochten in zijn hart doven;

Noch de regen kan het leed, dat zijn geest treft, verzachten.

Alleen de stilte luistert eerbiedig naar zijn gekreun.

*****

Jullie, die Abel duizend keer per minuut doden;

Denk je niet dat ik een gemummificeerde tijger in een museum ben!

Deze wereld die jullie met oorlogen en vernielingen gevuld hebben, is het eeuwige museum, en jullie zijn de mummies!

Ik wandel onder jullie rond.

En omdat jullie gemummificeerde mensen zijn, met duizend maskers,

Wil ik niet eens, dat jullie mijn prooi worden!

Hosheng at 11:40 in this youtube video in Kurdish.